Enis Tantuni Mersin

”1871 yılında Paris Komünü sırasında radikal şehir hükümeti fırın çalışanlarının sabah saat beşten önce işe başlamasını yasakladı. Bu kanun komünle beraber yitip gitti ancak yirminci yüzyılın başlarında sendikalar gece çalışmanın yasaklanması için etkin kampanyalar başlattı. Sonunda 1919 yılında fırınlarda gece saat 22.00 ile sabah saat 05.00 arasında eleman çalıştırılması ,herkes bu kurala uymasa da yasaklandı. Geleneksel ekmelerden daha hızlı hazırlanabilen , bu sayede fırıncılara yeni kanuna uyarken sabahları taze ekmek satabilme fırsatı veren bagetin ortaya çıkmasına neden olanın bu kanun olduğu düşünülür”şeklinde aktarır J.Mıtchell ve S.Henaut.

19.yüzyılda kruvasan mucidi kabul edilen August Zang’ın buharlı fırını Fransa ile tanıştırdığı , ekmeğin dışının kıtırlığı içinin de yumuşak olmasını sağlayan söz konusu fırının baget imalatında kullanılmaya başlandığı ifade ediliyor.

Fransızların pek sevdikleri ”baget”tazeliğini 24 saat muhafaza eden maya, un, su ve tuz birleşiminden oluşan fırına gitmeye neden olan unlu mamüllerinden.

Günümüzde baget ne kadar Fransızlar ile özdeşleşmişse tantuni de o kadar Mersin ile özdeşleşmiş durumda. Yemekten her daim keyif aldığım ve beni mutlu eden bir lezzet.

Tantuninin kökenine baktığımızda; Moğol ve Arap kültüründen Mersin mutfağına girdiği yönünde aktarımlar söz konusu.

Mersin’de bu keyfi en iyi yaşadığım yerler arasına girdi Enis Tantuni.

Açık ve ince lavaş alternatifi var. Somun ekmek ile de sunulabiliyor. Ekmek kalınlığı farklı. Lavaş ne kadar ince ise tantuni o kadar leziz oluyor.

İşletmede günlük et tercih ediliyor. Biftek dana buttan. Önce haşlanıyor. Pişirirken pamuk yağı ve su kullanılıyor.

Limon; tantuni bütünlüğünü sağlayan, aroma ve lezzetini daha da arttıran bir unsur. Şalgam ve ayranda iyi birer eşlikçi.

Rutinleri ve otomatize bir yemek yeme alışkanlığı olan ya da damak tadı gelişmemiş veya kaçmış olan birisine ”arkadaşım kendine gel”sarsıntısını son derece basit yoldan verebilecek bir damak lezzeti tantuni.