Yeraltından Notlar kitabında Dostoyevski mutluluğu şöyle tarifler:”İnsanlar sorunlarının hesabını tutmaya pek heveslidirler fakat kendilerine neşe veren durumları es geçerler. Oysaki bu keyifli ,neşeli anlar dikkate alınsaydı ,her birisinin yeterince mutluluk verici olduğunu anlayacaklardı.”
Yapılan araştırmalar;insanların önce duygusal ve sonra da bilişsel açıdan durumlarını değerlendirerek kendilerine özgü bir mutluluk ölçütü belirledikleri aktarılıyor. İyi bir yemeğin neşe veren bir yanı var.Bu anları gerektiği kadar dikkate aldığınızda hoşnut olmamanız elde değil.
Doğru olanı yapan, kolay olana yeltenmeyen bir işletme Töngül Pide. 1892 yılında dedeleri tarafından kurulmuşBurada hoşuma giden bir husus var. Fırının başında iki keyifli bayan var.İşletme sahibinin kızları.İşletme sahibi biraz aksi birisi.
Fırını alttan yanmalı taş fırın. Meşe odunu kullanılıyor.
Tulum(Ödemiş) peyniri,maydonoz,dana kıyma,yumurta ve üzerine Ödemiş’e ait köy tereyağı ile servis ediliyor. Pide için yaş maya kullanılıyor. Pide alternatifi sınırlı.Açık ve kapalı olarak sunuluyor.
Hakikaten lezzetli ve kendine has bu pidenin benzerine rastlamadım diyebilirim. Hedonik bir yanı var. İzmir’in Ödemiş-Tire bölgesinde hayvancılık ve hayvancılığa bağlı ürün çeşitliliğinin gelişmiş olması da malzeme kalitesini arttıran diğer unsurlar.
Pide konusunda doruk bir deneyim yaşatma ihtimali muhtemel bir müessese Töngül.Fiyatları oldukça makul.
Afiyet olsun
This entry was posted in Uncategorized
